Het seizoen zit er weer op en de womanizers gaan genieten van een welverdiende rust. Zonder interland verplichtingen kunnen deze helden van de Sallandse velden op hun gemak de energie voorraad bijvullen. De motivatie voorraad hoeft weinig tot niet te worden bijgevuld. Ik heb zelden zo’n gemotiveerde groep meegemaakt. Deze jongens maken hun eigen supersfeer en zijn tot op het bot gemotiveerd. Elke wedstrijd wordt er weer veel strijd geleverd. Weer of geen weer, de mouwen worden een flink eind opgestroopt en de gladgeschoren womanizers knallen de velden over.
Dit elftal wordt gezien als een geduchte tegenstander en ze geven zich niet zonder slag of stoot gewonnen. Zo wisten de heren dit seizoen al een 3-1 achterstand om te buigen in een 4-5 winst. En bij een 5-0 achterstand kwamen de womanizers nog terug en verloren nipt met 6-5.
Aan het eind van vorig seizoen legde Dennis Kutterik “The Prophet” zijn leiderschap naast zich neer en droeg dit over aan Remy Herbrink “The Shouter”. Dieks is al sinds mensenheugenis leider van het 3e elftal van Vilsteren en deed dit met verve. Hij is ook de grondlegger van de tactisch zeer doordachte speelstijl: mouwen omhoog en gaan met die banaan. Aan zijn wijze uitspraken om de spelers scherp te krijgen: “alle 11 de koppen de zelfde kant op aan”, “gewoon blijven proberen, dat doet een hond ook” en “geen geklooi, vol gas met die zooi” was goed te merken dat hij over echt leiderschap beschikte. Als speler is Dennis nog altijd actief en aan zijn prachtige hoge tonen van zijn aanmoedigingskreten (klinkt als een hese kalkoen met een beginnende baard in de keel) merk je nog steeds dat hij een geboren leider is.
De voorbereiding van dit seizoen is uitmuntend verlopen. De womanizers gingen op oefentrip naar Duitsland. In Dörf Munsterland werd er vooral getraind om weer soepel te worden, ook werden de heupen ook goed losgegooid. Om zijn rugspieren sterk te krijgen had Mark Ebbinge “The Fire Starter” een speciale oefening bedacht. Namelijk: in de hal van het hotel slapen tegen de deur aan. Ook hadden de womanizers een krachtvoer dieet, dit bestond voornamelijk uit vloeibare granen. Aan de ontbijt tafel verdwenen de meest opzienbare gerechten achter de kiezen. Zo nam André Hulsink “de man met de meeste wc-experience” een koffie met een gekookt ei erin. Dat de trip zwaar was, werd door Marc Nijhoff “Te Macho” in geuren en kleuren duidelijk gemaakt. Het blijkt dat deze jongen toch tegen een aantal dingen niet zo goed kan…. “daar kan ik niet zo goed tegen” werd zo’n beetje de spreuk van de reis. Helemaal toen hij er achter kwam dat een aantal van zijn teamgenoten een goed talent hebben om schaliegas te produceren.
Na deze voorbereiding werd de formatie definitief versterkt door Cuno Van Voorst “The Mad Scientist”. Vorig seizoen had Cuno al een korte stage gelopen en heeft nu ook zijn handtekening onder een meerjarig wurgcontract gezet. Deze topper heeft zich dit seizoen sterk ontwikkeld als spits(reserve topscorer 15 goals) en als reserve keeper.
De eerste wedstrijden verliepen voor de womanizers niet helemaal vlekkeloos, en hier werden toch de nodige punten verspeeld. Toen de vorm er eenmaal in kwam bij deze Sallandse smaakmaker werden de meeste tegenstanders overrompeld door de onuitputtelijke strijdlust. Het hogeschool voetbal was vaak te zien en vooral in de 2e seizoenshelft werden bijna alle tegenstanders ruim verslagen. Dit resulteerde voor de womanizers in een verdienstelijke 4e plek.
Ook dit seizoen was de samenwerking met de andere Vilsterse elftallen weer top. Als er spelers te kort kwamen was er altijd wel iemand bereid om een ander team uit de brand te helpen. Voor de womanizers gaat er met name veel dank uit naar Lennart Hulsman. Deze strijder was bijna altijd bereid om het 3e te versterken en is dit seizoen al meerdere keren belangrijk en beslissend geweest.
Eigenlijk is Lennart een geboren womanizer. Hij staat bovenaan ons lijstje van versterkingen voor volgend seizoen aldus coach Rob Hendriks “The Maestro” die de Rinus Michels Award net aan zijn neus voorbij zag gaan.
Schijnbaar is het bijzonder als je 4 x op rij kampioen word, het lijkt mij alleen maar te gaan vervelen. Persoonlijk vind ik het pas bijzonder als een coach in de stromende regen als grens gaat fungeren. Of als een coach zelf alles regelt met de wedstrijd formulieren en door de week druk aan het degraderen en regelen is om zondag weer met voldoende spelers op het veld te staan. Als er in Vilsteren een Award was (Rinus Vlierman Award) dan kreeg Rob deze. The Maestro was in Vilsteren ook één van de succesvolste coaches dit seizoen.
Volgend seizoen zijn de voetbal kunsten van de technisch begaafde dribbelaar Swen Herbrink”The Yelling Housewife” niet meer te bewonderen. Jarenlang op topniveau voetballen heeft voor Swen zijn tol geëist. Zijn knie kon al het kap, draai en struikelwerk niet meer aan. Als grens blijft hij af en toe nog wel actief. Het zou ook zonde zijn als er van zijn geweldige talent om met scheidsrechters te communiceren geen gebruik meer word gemaakt. Voor de verdedigers zou het ook wennen zijn als Swen ze niet elke wedstrijd meer scherp houdt. Swen: hulde! En succes met je 2e carrière autotikkertje.
Al met al was het weer een groot feest om verslag uit te mogen brengen van dit sterrenteam. Na weer een succesvol seizoen mogen de jongens met recht zeggen.
PROUD TO BE A WOMANIZER!
Johan Derksen.
